Freski renesansowego malarza Andrea del Castagno
Andrea del Castagno, jeden z wielkich florenckich malarzy pierwszej połowy XV wieku podobno był człowiekiem bardzo porywczym. Tak przynajmniej twierdzi Vasari, który opisał życie i dzieła wielkich artystów tamtej epoki. Nie ma to jednak odzwierciedlenia w twórczości Castagna. Malując postacie wielkich patronów Florencji, znamienitych obywateli i poetów, malarz unika patosu. Wyraz ich twarzy jest beznamiętny, jakby żyły odrębnym, oderwanym od rzeczywistości życiem. Malując ich ciężkie, pofałdowane stroje, używa silnie nasyconych barw. Artysta szczególnie upodobał sobie kolor ciemnopurpurowy, z którego tkano płótna w warsztatach Florencji.
Nie wiadomo jak kształtowała się jego malarska edukacja, ale możemy przyjąć, że mieli na nią wpływ wielcy malarze tamtej epoki: Fillippo Lippi, Paolo Uccello, Masaccio.
W 1442 roku Castagno udaje się do Wenecji, gdzie wykonuje w absydzie kaplicy San Tarasio freski, które przedstawiają Boga Ojca, Świętych i Czterech Ewangelistów. Tworzy je przy współpracy z Franciszkiem z Faenza. Spod jego ręki wyszły Bóg Ojciec, Święty Jan Chrzciciel i Święty Jan Ewangelista. Dzieło jest oszczędne w grafice i konturze, odważnie usytuowane perspektywicznie ze ześrodkowanymi ludzkimi postaciami, zostało namalowane w wyraźnym kontraście z weneckim sposobem przedstawiania osób.
Wraca do Florencji i tam maluje jedno z najbardziej znanych swoich dzieł, freski w refektarzu Sant’Apollonia. Artysta namalował tam Ostatnią wieczerzę, dzieło zastanawiające, które stoi w sprzeczności z zasadami malarstwa monumentalnego. Malarz skupił się na przedstawieniu charakterów ludzkich. W oczach apostołów widać niepokój, nieufność, a nawet zgrozę. Szaty głównych bohaterów przypominają szaty starożytnych Rzymian. Wnętrze jest bogato zdobione i namalowane z dbałością o szczegóły.
W latach 1449-1450 maluje Wniebowstąpienie Dziewicy dla kościoła San Miniato fra le Torri. W tym czasie pracuje dla Filippo Carducciego nad cyklem przedstawiającym znamienitych mężczyzn i kobiety w willi Carducci di Legnaia. Cykl został pokryty białym tynkiem w nieznanym okresie, ale został odnaleziony i odsłonięty w 1865 roku.
Około 1450 roku podejmuje się namalowania nieukończonych przez Domenica Veneziano fresków z życia Dziewicy w San’Egidio. Umiera na zarazę 19 sierpnia 1457 roku.
Poznaj artystów pochodzących z Katowic, po więcej informacji zapraszamy na https://halokatowice.pl/.
