Malarz flamandzkiego ekspresjonizmu
4 stycznia 1952 roku umarł Constant Permeke, malarz i rzeźbiarz belgijski. Zgodnie z jego wolą został cztery dni później pochowany obok żony na cmentarzu w Jabbeke. Na grobie ustawiono statuę, którą zmarły zamówił u swojego przyjaciela, również malarza i rzeźbiarza, George’a Minne.
Constant Permeke jest uważany za jednego z czołowych przedstawicieli flamandzkiego ekspresjonizmu. Urodził się w Antwerpii w 1886 roku, ale gdy miał pięć lat jego rodzina przeniosła się do Ostend, gdzie jego ojciec pracował jako kurator w Municypalnym Muzeum Sztuki.
Przyszły malarz podjął naukę w szkole w Brugii, ale musiał ją przerwać, gdyż otrzymał powołanie do armii. Gdy zakończył służbę wojskową, zamieszkał w Ostend razem z Gustawem de Smet, który w przyszłości stanie się jednym z twórców ekspresjonizmu w Belgii. Po roku wyjeżdża do Sint-Martens-Latem, by żyć i pracować w samotności. Jest to okres w jego twórczości, który charakteryzuje się „ciężkim pędzlem”, stonowanymi barwami i brutalną formą.
W 1912 roku poznaje Marię Delaere, którą postanawia poślubić. Nowożeńcy osiadają w Ostend. Wybucha Pierwsza Wojna Światowa i Permeke zostaje zmobilizowany. Biorąc udział w obronie Antwerpii, zostaje ranny w akcji w pobliżu miasteczka Duffel. Poniesione rany zmuszają go do do ewakuacji do Zjednoczonego Królestwa, gdzie przebywa w szpitalu South Hillwood. Po opuszczeniu szpitala udaje mu się połączyć z rodziną w Folkestone w Kencie, gdzie urodził mu się syn John.
Na angielskim wybrzeżu na nowo przystępuje do pracy. Inspirując się okolicą, tworzy pełne koloru angielskie krajobrazy.
Wraca z rodziną do Ostend, gdzie jego życie ulega diametralnej zmianie. Styka się z brutalną, twardą rzeczywistością. Teraz na swoich płótnach przedstawia srogie życie rybaków. Powraca do ponurych, monochromatycznych barw. Dobrym tego przykładem jest jest „Wioślarz”, który obecnie znajduje się w muzeum w Liège.
Jeżeli interesujesz się sztuką, koniecznie odwiedź lokalne jarmarki bożonarodzeniowe https://gdyniaonline.pl/jarmark-bozonarodzeniowy-w-gdyni-zaprasza-na-swiateczne-atrakcje/.
W 1921 roku wystawia swoje prace w Paryżu i Antwerpii. W tym czasie odbywa regularne podróże do Astene, by mieć możliwość współpracy z Fritsem Van Den Berghe, belgijskim ekspresjonistą i surrealistą.
W 1926 roku znowu widzimy go w Jobbeke we Flandrii. Teraz skupia się na malowaniu chłopów i okolicy. Przykładem tego jest obraz „Wiejska rodzina z kotem” . Przedstawione postacie mają formę rzeźbiarskiej monumentalności. Dominuje monochromatyczny brąz. Jedynie w prawym dolnym rogu pojawia się zarys żółtej komody. Malarz pozwala sobie też na odrobinę ścieniowanej czerwieni w lewym rogu. Całość przedstawionej sceny jest statyczna i przepełniona atmosferą powagi i zadumy.
Permeke był bardzo płodnym twórcą. Poza malarstwem zajmował się również rzeźbą. W swoich dziełach stara się wyizolować postać i nadać jej monumentalny patos. Przykładem są rzeźby: Die Zaier, Niobe i Di Drie Gratien.
W czasie Drugiej Wojny Światowej jego prace zostały uznane za „zdegenerowaną sztukę” Prywatnie sprawy wyglądały jeszcze gorzej. Jego syn zostaje aresztowany i wysłany do pracy przymusowej.
Po wojnie Permeke otrzymuje stanowisko dyrektora Królewskiej Akademii w Antwerpii, ale po roku rezygnuje z tego stanowiska. W latach 1947-1948 doczekał się dwóch wystaw retrospektywnych. Rok później załamał się emocjonalnie z powodu śmierci żony. Resztę życia spędził pod opieką córki.
